jueves, 27 de noviembre de 2008
SOBRE A SUPERVIVENCIA DAS FADAS.
____________________________
Blogger RIODERRADEIRO dixo en O BERCE DAS FADAS:
Permitídeme que dubide da existencia actual das fadas. Para min que a crise está a dar ao traste con elas.
Sen embargo, o meu veciño Xeneroso dime que a do Pico Sacro aínda se resiste.
Espero esa vosa opinión no faro de Fistarra.
Saúde e saúdos.
_________________________________
miércoles, 26 de noviembre de 2008
Após o DON im/PERFECTO (2)
____________________________
Ven de CROQUES:
__________________________
Por aquí, por alí, por acolá...
Sácase á luz unha carta de queixa particular contra a Consellería de Quintana - que non é quen de resolver o problema das desigualdades sociais, fronte a enfirmidade e a pobreza - para logo extrapolala e, de seguida, aconsellarlle a demisión. Unha boa ocurrencia á hora do café e copa.
Os tópicos xermolan en máis tópicos mesmo cando se lle im/pón á mala uva música de protesta.
A un home viaxado coma o articulista (e ao desta Voz mentada, que non lle quero ler o seu fraco argumento) o rigor non lle/s sobra.
Postos a solventar as degrazas do mundo, o mellor sería - segundo os dous - deixalo todo igual; porque o poder acáelles mellor aos de sempre. Eles - que van oa propio - nunca nos decepcionan.
E con estas e coas outras, a frauta e o tambor...
Saúde e saúdos.
_____________________________
domingo, 23 de noviembre de 2008
viernes, 21 de noviembre de 2008
De "El Portal de Belén".
Comentando la/s crónica/s - sin demasiada sustancia - del viaje de Belén a Venezuela.
__________________
RIODERRADEIRO:
En este contexto, de momento - al parecer y por lo visto -, sólo caben los comentarios genéricos y cortos. La verdad, por mi parte, sobre Venezuela no recibo más “luz” que la que ya tenía.
Como diario o cronista social, un bien o un notable quizás. Como lo otro (lo mío)…, ahora mismo, no me sale la nota.
¡Qué difícil es contentar en todo y a todos! Digamos que imposible.
__________________
RIODERRADEIRO:
En este contexto, de momento - al parecer y por lo visto -, sólo caben los comentarios genéricos y cortos. La verdad, por mi parte, sobre Venezuela no recibo más “luz” que la que ya tenía.
Como diario o cronista social, un bien o un notable quizás. Como lo otro (lo mío)…, ahora mismo, no me sale la nota.
¡Qué difícil es contentar en todo y a todos! Digamos que imposible.
miércoles, 19 de noviembre de 2008
AQUEL BERBÉS EN BRANCO E NEGRO.
martes, 18 de noviembre de 2008
lunes, 17 de noviembre de 2008
PÓR O OVO NA REDE.
Cando toca entrar no santuario de calquera das artes, cómpre librar os pés do peso do calzado, retirar o sombreiro, recollerse un en si mesmo e deixarse levar pola harmonía que penetra os sentidos.
As artes, todas, falan na linguaxe divina.
_________________________
Non che é doado para min preguntarme quen son nin que eu fago aquí de arribada á beira do gran río da vida.
As preguntas de fondo son aceiro que, de cote, degolan o celme desta miña alma…
As artes, todas, falan na linguaxe divina.
_________________________
Non che é doado para min preguntarme quen son nin que eu fago aquí de arribada á beira do gran río da vida.
As preguntas de fondo son aceiro que, de cote, degolan o celme desta miña alma…
jueves, 13 de noviembre de 2008
Após o DON im/PERFECTO.
_________________________________
________________________
Anónimo "un que sabe algo"... dixo en CROQUES:
"A min iso de "neocolonialismo" e "mimetizar" sóame a prosa florida de Paco Rodríguez. El será que agora, semixubilado, tamén se dedica aos blogs?
____________________________________
O blogger RIODERRADEIRO apostilloulle isto alí e acarrexouno para aquí:
"Un que sabe algo", nesta ocasión, poderíaseche dicir - en honor á verdade e sen lle faltar ao respeto a ninguén - que, sobre este punto, semella non saberes nada.
Sócrates, coma é ben coñecido , presumíache moito da súa ignorancia. Así que non te deixo mal parado.
_____________________________________________
________________________
Anónimo "un que sabe algo"... dixo en CROQUES:
"A min iso de "neocolonialismo" e "mimetizar" sóame a prosa florida de Paco Rodríguez. El será que agora, semixubilado, tamén se dedica aos blogs?
____________________________________
O blogger RIODERRADEIRO apostilloulle isto alí e acarrexouno para aquí:
"Un que sabe algo", nesta ocasión, poderíaseche dicir - en honor á verdade e sen lle faltar ao respeto a ninguén - que, sobre este punto, semella non saberes nada.
Sócrates, coma é ben coñecido , presumíache moito da súa ignorancia. Así que non te deixo mal parado.
_____________________________________________
miércoles, 12 de noviembre de 2008
Após o DON im/PERFECTO (1).
A política informativa de EL PAÍS administra - seguindo o ronsel dos inteses - a súa "progresía"...
Probablemente, a sona benefactora de EL PAÍS non dá para tanta gabanza. Érgueslle un altar a algo ou a alguén e quédache co santo e mais coa esmola. E tal parece - segundo certos afectados - ser o caso pola América Latina.
Para disimular, o neocolonialismo mimetiza os seus intereses e pinta de moi bonito as conciencias.
_______________________________________
Blogger RIODERRADEIRO dixo:
Após o DON im/PERFECTO (1).
________________________
Non che é ouro todo canto reloce. Os "Prisa" tampouco se libran de xogaren coas cartas marcadas.
_________________________________________
Probablemente, a sona benefactora de EL PAÍS non dá para tanta gabanza. Érgueslle un altar a algo ou a alguén e quédache co santo e mais coa esmola. E tal parece - segundo certos afectados - ser o caso pola América Latina.
Para disimular, o neocolonialismo mimetiza os seus intereses e pinta de moi bonito as conciencias.
_______________________________________
Blogger RIODERRADEIRO dixo:
Após o DON im/PERFECTO (1).
________________________
Non che é ouro todo canto reloce. Os "Prisa" tampouco se libran de xogaren coas cartas marcadas.
_________________________________________
lunes, 10 de noviembre de 2008
OSTRESALTINHOS.
Roubado a un desleal amigo:
Morreu Miriam Makeba. Triste, moi triste.
Gracias eternas para quem me meteu a alegría no corpo.
Desgracias, para quem me impedíu tirala.
http://es.youtube.com/watch?v=kCc61z9IFu4
________________________________________________________
Morreu Miriam Makeba. Triste, moi triste.
Gracias eternas para quem me meteu a alegría no corpo.
Desgracias, para quem me impedíu tirala.
http://es.youtube.com/watch?v=kCc61z9IFu4
________________________________________________________
domingo, 9 de noviembre de 2008
_NANOBERNARDO CONTEMPLATIVO.
__
______________________________________
Todo hai que dicilo, o estupendo bolg do Nano Bernardo vén sendo aquel espello de lei a onde o místico acode (nos seus momentos libres) para se contemplar con rigor e logo flaxelarse.
Grande apreta ao amigo enclaustrado no seu "miroir".
_____________________________________
______________________________________
Todo hai que dicilo, o estupendo bolg do Nano Bernardo vén sendo aquel espello de lei a onde o místico acode (nos seus momentos libres) para se contemplar con rigor e logo flaxelarse.
Grande apreta ao amigo enclaustrado no seu "miroir".
_____________________________________
viernes, 7 de noviembre de 2008
ESCULTURA/S DE LA MIRADA.
___________________________
ESCULTURA/S DE LA MIRADA.
_______________________________
Una ir/reflexión sobre el perfil escultórico de la mirada.
En el principio de toda arte humana está - a mi modo de ver - la mirada, pero también
lo está en el/los medio/s, y en el/los fin/es. La mirada trabaja siempre para
obsequiase a sí misma.
La profundidad de la mirada da mejor vida y ennoblece el objeto. En cuanto a lo
íntimo,la escultura del ego - del "yo", del alma - nos la dibuja y re/diseña, con la
mirada ausente, cada día el en/sueño.
_____________________________________________________________
ESCULTURA/S DE LA MIRADA.
_______________________________
Una ir/reflexión sobre el perfil escultórico de la mirada.
En el principio de toda arte humana está - a mi modo de ver - la mirada, pero también
lo está en el/los medio/s, y en el/los fin/es. La mirada trabaja siempre para
obsequiase a sí misma.
La profundidad de la mirada da mejor vida y ennoblece el objeto. En cuanto a lo
íntimo,la escultura del ego - del "yo", del alma - nos la dibuja y re/diseña, con la
mirada ausente, cada día el en/sueño.
_____________________________________________________________
Suscribirse a:
Entradas (Atom)