sábado, 27 de diciembre de 2008

A salchicha máis grande.



Unha salchicha de 392 metros de longo e 150 quilos de peso (novo récor mundial), foi condimentada e cociñada por iniciativa da alcaldía de Bucarest. Esta salchicha supera en 200 metros á polonesa, recoñecida deica o de agora coma a maior do planeta.

Pero isto non ha quedar así. Non, de ningunha maneira. Xa hai quen anda a matinar noutra aínda máis grande. As ansias de superación, no mundo de hoxe, sonche, polo visto, moi positivas.
_________________________

lunes, 22 de diciembre de 2008

APO/LO DON im/PERFECTO.



"Que Xornal de Galicia é un periódico que naceu para facer de Anxo Quintana o rapaz da película estaba fóra de dúbida dende o primeiro instante que chegou aos quioscos a publicación que financia Xacinto Rei, o aspirante a protexido de Eolo. Pero tanto, tanto que resulta tantísimo?"....................."Porén, o máis chamativo resultoume o pé de foto que lle poñen á segunda foto que acompaña a noticia quintanista que vai na páxina 7: "Anxo Quintana, nun centro de Alzhéimer". - Perfecto Conde dixit en CROQUES.

É posible/probable (?) que a Xunta sofra do mal de Alzhémer. Os conxuntos, desde logo, son resultantes do 1+1+1-1........, ata acadar a suma, unha sorte de paquete grupal onde todos eses uns foron acollidos para unha determinada razón e por un determinado determinado fin. Ás veces, os enfermos asócianse para mellor reivindicarse e/ou defenderse. Non poñería á Xunta nese mesmo apartado. Un respeto para a Xunta, e aínda, se cabe, maior respeto para eses enfermos aludidos metaforicamente.

Esta enfirmidade - a do Alzéimer- toca, cáelle a un enriba coma unha lousa, pero non se a/colle voluntariamente, pola man. En fin, que non depende de nós iso de padecelo ou non padecelo. Brincadeiras – repito – fóra.

Ao DON im/PERFECTO (por simplificar), ¿que lle de pasa? Desde a véspora…, desde o primeiro día, semella algo molesto cun xornal que só vén de nacer. Ao mellor/peor fala por unha ferida.

Deus me libre, eu non quixer pensar...

viernes, 19 de diciembre de 2008

"Vasana" à la belle étoile.




O PAQUETE de Bâle vale.



Depositada, coma O PAQUETE que - se cadra - alguén ha recoller, á pequena VASANA (dez días de vida, tres quilos de naturaleza humana...) deixárona abandoada á súa propia sorte, o mércores pasado, nun tren alemán ICE que fai servizo entre as fronteiras Suíza e a Alemana, onde foi localizada e recollida por persoal da alfándega de Bâle.

A humanidade - que conformamos todos sen excepción - perdemos o sentido do deber, da responsabilidade, e aínda outros sentidos ligados a canto significa sensiblidade. amor e respeto pola vida allea. Polo visto a meniña caeu, con bo pé, nas mans da aduana de Bâle.

Así pois, nunca mellor dito:O PAQUETE de Bâle vale.

_________________________________

jueves, 18 de diciembre de 2008

miércoles, 17 de diciembre de 2008

NIN PARA ROUPA





Xa non se puede vivir do aire ni do puro amor á beleza. Estas modelos artísticas, no París de Francia, loitan, contra o frío invernal, por unha paguiña de "rien du tout" por amosarlle á pintura os seus encantos con moito "sentimento".

NIN GAÑAN PARA ROUPA. Como se ve, nin para darlle alpiste ao canario. Demasiada inxustiza no mundo.
____________________

martes, 16 de diciembre de 2008

BALEIRO A PÉ DE OBRA.



CHAPUZA: ELIMINACIÓN INCOMPLETA (igrexa de BOUZAS-VIGO).
__________________________________

sábado, 13 de diciembre de 2008

Gaiteiros de Galicia / Galician bagpipers

YouTube - Gaiteiros de Galicia / Galician bagpipers

________________________

"Has de cantar,
que che hei de dar zonchos,
has de cantar,
que che hei de dar moitos…

nas portas dos ricos,
nas portas dos pobres,
que aquestes cantares
a todos responden."

(CANTARES GALLEGOS, Rosalía de Castro)
____________________________________________

jueves, 11 de diciembre de 2008

de DEREITOS humanos e inhumanos


Pareceme de interés recoller e trazer a este espazo, que RIODERRADEIRO me empresta, a opinión, cualificada e lúcida, de Xosé Luis Barreiro Rivas publicada hoxe nas paxinas de "La Voz de Galicia".

X.L.Barreiro Rivas dispón no mencionado xornal dun espazo: 'a torre vixía', que aparece regularmente varias veces por semana.


Ainda discrepando en ocasións, e estando nos planos político, ideolóxico, e mesmo relixioso, ben distante de él, é invevitabel non coincidir moi frecuentemente cos seus pontos de vista, particularmente cando trata temas de ámbito internacional, e algo menos nos domésticos.

Por outra parte, na miña humilde opinión, case sempre da mostras nos seus escritos de un rigor intelectual e brillantez estimables.

Falando sobre os 60 anos da "Declaración Universal dos Dereitos Humanos", Xosé Luis Barreiro Rivas


DICENOS:

"..., nos recuerde el secuestro permanente que se hace de esos derechos, y nos obligue a reflexionar sobre la extraña deriva que están tomando las libertades en las dos últimas décadas.
Mientras la sociedad civil progresa adecuadamente en el reconocimiento de la igualdad y los derechos humanos, y en la sensibilidad para detectar todos los ataques directos e indirectos que contra ellos se producen, los Estados y las organizaciones internacionales están creando un duro caparazón que, bajo el amable aspecto de la protección del orden mundial y la lucha contra el terror, les permite hacer mangas y capirotes no solo con los derechos proclamados, sino también con los derechos y costumbres que nadie se atrevió a cuestionar, al menos teóricamente, desde la Revolución francesa.
Los países más avanzados establecen leyes de defensa de la democracia que son contrarias a los derechos humanos. La pena de muerte se aplica con profusión, incluso en países democráticos, sin que los organismos internacionales, la Iglesia y los líderes estatales se mojen contra ella. El centro de Guantánamo demuestra a quien quiera verlo que la violencia y el fascismo de Estado siguen vigentes en la gran nación americana y en sus principales aliados de la Unión Europea. Las persecuciones discriminatorias del Tribunal Internacional de La Haya -que solo juzga a los derrotados y a los que no pertenecen a la OTAN- y los palos de ciego que da la Justicia ordinaria -que persigue a los dictadores derrocados pero no los abusos criminales que se hacen sobre Chechenia, Afganistán, Kosovo, Irak, Afganistán, la mayor parte de África y otros países- demuestran que la Justicia institucional sigue estando al servicio de los poderes dominantes. Y las ceremonias que se les hacen a las dictaduras como China, en nombre de la pura economía, demuestran a su vez que los derechos humanos distan mucho de ser la primera preocupación en el gobierno del mundo.
Si a esto añadimos el hambre, la dictadura, la falta de agua, la destrucción del planeta, el expolio material e intelectual del Tercer Mundo, la pésima distribución de la salud y la vivienda y el creciente recurso a las guerras como arma de política económica, veremos que las mayores amenazas a los derechos humanos vienen hoy de los Estados más poderosos, que gestionan el mundo, más que nunca, aplicando la ley del embudo. "

viernes, 5 de diciembre de 2008

un bo PAQUETE.

XOIERÍA "harry winston" de PARÍS:




Coma hai un ano por esta data, os amigos do alleo adiantáronse ao AGUINALDO DE NADAl, pero de que maneira, por valor duns 80 millóns de euros, e un trato (durante o roubo do HARRY WINSTON de París) personalizado, exquisito, falándolle a cada quen polo seu nome e apelidos, seguindo a xerarquía e o protocolo ata o final da expropiación forzos. Unha maravilla de execución con disfraz feminino...